Εξάρχεια, ένας χώρος και για σεξουαλική επανάσταση

Ιανουαρίου 25, 2014
ανακοίνωση της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος 

Η επιθετικότητα και η βία απέναντι σε LGBT (ΛΟΑΤ) άτομα και γενικά σε κάθε κατηγορία ανθρώπων ο σεξουαλικός προσανατολισμός των οποίων δε συμμορφώνεται στα στερεότυπα της καπιταλιστικής και πατριαρχικής “κανονικότητας” απηχεί τα πιο αντιδραστικά και κανιβαλικά ένστικτα ενός τμήματος της κοινωνίας.
Τα Εξάρχεια μέχρι τώρα είχαν διαμορφωθεί για το ΛΟΑΤ κίνημα ως μια γειτονιά φιλόξενη. Ένας χώρος ανοικτός στην άσκηση της πολιτικής του φύλου και του σεξουαλικού προσανατολισμού όχι απομονωμένα, αλλά συμπληρωματικά και με άλλους χώρους με τους οποίους συνδιαλέγονταν τα ομοερωτικά ή τρανς άτομα. Η ιδιομορφία που έχουν τα Εξάρχεια, ακόμα και σε αυτόν το τομέα, προσέλκυε το πιο ριζοσπαστικό και επαναστατικό κομμάτι. Το κάθε φύλο και ο κάθε σεξουαλικός προσανατολισμός μπορούσε να εκφραστεί με τον δικό του μοναδικό τρόπο σε ισότητα και με σεβασμό προς τους γύρω ανθρώπους, ασχέτως πολιτισμικής ή άλλης ταυτότητας. Αμ δε...
Το σεξιστικό και ρατσιστικό περιστατικό αργά το βράδυ της Παρασκευής (17/01/14) επανέφερε στο προσκήνιο την ομοφοβία και την τρανσφοβία που παραδοσιακά χαρακτηρίζουν τα πιο συντηρητικά τμήματα της κοινωνίας. Τα Εξάρχεια είναι κι αυτά κομμάτι της ίδιας κοινωνίας, κι όχι μια νησίδα απελευθερωμένη από τέτοια χαρακτηριστικά, όπως δείχνουν και οι επιθέσεις σε πολιτικούς και κοινωνικούς χώρους το τελευταίο διάστημα. Το συγκεκριμένο περιστατικό έρχεται να αναβιώσει τα σκηνικά από το 2009, όταν γνωστό τότε “gay-friendly” μαγαζί πάνω στην πλατεία δέχτηκε επίθεση και υπήρξε σωματικός τραμπουκισμός απέναντι σε άτομα της ΛΟΑΤ κοινότητας.
Η επίθεση αρχικά εναντίον των δύο τρανς γυναικών της ομάδας “Queertrans” και αργότερα και άλλων οκτώ ατόμων της ίδιας ομάδας, ανάμεσα στα οποία και μέλος της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος, περιλάμβανε λεκτικό τραμπουκισμό και απειλές του τύπου: “κάτω οι πούστηδες και τα τραβέλια”.
Το επόμενο απόγευμα τρανς γυναίκα της συγκεκριμένης ομάδας και προσκείμενη στο χώρο της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. δεν γλίτωσε από το μένος του κανιβαλισμού και της εχθρότητας προς το μη οικείο που διαποτίζει την κοινωνία και γρονθοκοπήθηκε μέσα σε βαγόνι του μετρό, μόνο και μόνο επειδή ήταν η εαυτή της. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι υπάρχουν τέτοιες ενέργειες, αλλά και η ανοχή με την οποία περιβάλλονται. Και μέσω της σιωπής επιβραβεύεται η επιθετικότητα προς το μη οικείο.
Στην εντεινόμενη κοινωνική και οικονομική καταπίεση και την καταστολή που ασκούνται από την κυρίαρχη πολιτική, ο κοινωνικός αυτοματισμός οξύνεται. Ο θεσμός της πατριαρχίας προβάλλει ολοένα και περισσότερο την ετεροφυλοφιλική σχέση, καθώς και τα δύο κοινωνικώς κατασκευασμένα φύλα, ως τα μόνα αποδεκτά σχήματα, τόσο στο κρεβάτι όσο και στη καθημερινότητα του καθενός και της καθεμίας. Το ζήτημα γίνεται όμως πλέον πολιτικό. Όταν δεν μπορεί ο καθένας, η καθεμία, το καθένα από μας ούτε καν να κυκλοφορήσει στο δρόμο, όταν η προσωπικότητά μας καταπιέζεται, όταν μας ασκείται πίεση ώστε να χωρέσουμε στο ένα από τα δύο κυρίαρχα ετεροκανονικά κουτάκια, τότε αυτός ο δημόσιος χώρος μοιάζει ανησυχητικά με το όραμα που είχαν οι χρυσαυγίτες για τον Άγιο Παντελεήμονα.
 Ακόμα και αν δεν το θέλουν μερικοί ή μερικές, η LGBT κοινότητα υπάρχει και θα παραμείνει όχι μόνο στα Εξάρχεια, αλλά και σε κάθε χώρο, δημόσιο ή μη, και θα διεκδικεί καθημερινά να είναι ορατή, ενάντια και στην ανοχή των μεθοδευμένων επιθέσεων.

Όλοι, όλες, όλα στην Πλατεία Εξαρχείων το Σάββατο 25/01/14 στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 17.00

ΧΤΕΣ ΗΜΑΣΤΑΝ ΕΜΕΙΣ, ΑΥΡΙΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ.
ΑΝΟΧΗ ΤΕΛΟΣ!



Παγκόσμια οικονομική κρίση: Από την Ελλάδα ως την Αργεντινή, κοινοί αγώνες ταξικοί

Ιανουαρίου 20, 2014

πρόγραμμα λέσχης ΟΚΔΕ-Σπάρτακος Γενάρης 2014

Ιανουαρίου 11, 2014
Από το Blogger.